|
|
بازدید : 368
نویسنده : محمدرضا آذری
|
|
سیر تدوین حدیث در شیعه | سیر حدیث و تدوین و تنسیق آن نزد امامیه به نحوه دیگری است كه اكنون خلاصه آنرا از نظر خوانندگان می گذرانیم. مدار حدیث اهل سنت تا نیمه قرن دوم هجری نقل شفاهی و مستند آن حافظه روات بود. زیرا عامه بواسطه نهی خلیفه دوم از كتابت حدیث، بتدوین و ضبط آن نپرداختند. هروی (در كتاب ذم الكلام بنقل سیوطی در تنویر الحوالك از وی) از عبد الله بن دینار نقل كرده كه صحابه و تابعین، حدیث را نمی نوشتند و فقط بحفظ می سپردند. تا اینكه بواسطه گذشت زمان و در گذشت علماء، ترس نابودی حدیث پیش آمد. لذا عمر بن عبد العزیز به ابابكر حزمی نوشت: كه سنن و احادیث را جمع نماید. ولی در این عقیده اهل بیت رسالت مخالف بوده و علاوه بر دستور كتابت حدیث، خود به ضبط آن پرداختند. و چنانكه دیدیم ابن حجر و سیوطی حضرت علی و حسن (ع) را در شمار صحابه رسول اكرم كه نوشتن احادیث پیغمبر را روا می دانستند، شمرده اند. لذا اول كتاب حدیث، طبق نوشته شیعه و بعض عامه از آن علی بن ابیطالب (ع) و باملاء پیغمبر است[1]. و این كتاب نزد امام باقر وجود داشته كه حضرتش آنرا بحكم بن عتیبه نشان داده[2] و همچنین كتاب السنن و الاحكام و القضاء از آن ابو رافع آزاد كرده رسول خدا (ص) [3] و خزانه دار امیر المؤمنین (ع) است كه شیخ نجاشی (ص 5 رجال نجاشی طبع تهران) ویرا از متقدمان شیعه شمرده و اسناد خود را به كتاب او پیوسته و هم اوست كه برای اولین بار بتبویب اخبار پرداخت. فوت ابو رافع بنقل ابن حجر در تقریب[4] در سال 35 هجری بوده است (مطابق با اولین سال خلافت امیر المؤمنین (ع). ولی طبق نقل رجالیون شیعه، وی در جنگهای آنجناب شركت داشته. حتی نجاشی و استرآبادی مراجعتش را با امام حسن (ع) از كوفه بمدینه ذكر نموده اند. نجاشی نیز درباره وی می نویسد[5]: ابو رافع پس از درگذشت رسولخدا (ص) ملازمت امیر المؤمنین را اختیار نموده و در شمار برگزیدگان شیعه در آمد. چنانكه |
|
|
|